ايران محصولات خود را در افغانستان مي‌كارد؟

به گزارش اخبار ما ، اگرچه ايران از نظر ظرفيت توليد محصولات كشاورزي و دامي يكي از كشورهاي پيشرو در منطقه است و صادرات اين محصولات بخشي مهم از سبد تجارت خارجي سالانه ايران است ، اما برخي از محصولات هنوز نياز به نياز از خارج از كشور

در سال هاي اخير ، پس از چين به عنوان شريك تجاري اصلي ايران ، عراق و سپس افغانستان به عنوان شركاي تجاري اصلي اين كشور توانسته اند نام خود را ثبت كنند. البته اين آمار بيشتر در بخش صادرات است و مقدار بسيار محدودي از واردات محصولات از اين كشورها به ايران وجود دارد.

در زماني كه بسياري از كشورهاي پيشرفته به دليل در دسترس بودن مواد اوليه ، نيروي كار ارزان يا ظرفيت ديگر ، توليدات خود را به كشورهاي ديگر منتقل كرده اند ، اكنون رئيس اتاق بازرگاني ايران و افغانستان مي گويد ايران مي تواند بخشي از انتقال محصولات كشاورزي يا دام شما باشد محصولات به افغانستان و استفاده از تسهيلات اين كشورها براي يك نوع مهم جديد همكاري با اين همسايه شرقي.

حسين سليمي در وب سايت اتاق تهران گفت كه افغانستان كشور ثروتمندي نيست و واردات آن به 7 تا 8 ميليارد دلار افزايش مي يابد و ايران هنوز بالاترين ميزان صادرات به اين كشور را دارد. اگرچه صادرات 2.7 ميليارد دلاري رقم قابل توجهي نيست ، اما توجه به اين نكته مهم است كه 46٪ از واردات آن كشور در دست ايران است.

سليمي گفت: “در جلسات مختلف ، ما به مقامات توصيه كرديم كه براي تسهيل واردات افغانستان از ايران ، مرزها را تجهيز كنند.” “اين اقدامات با هدف حفظ همان سطح صادرات است نه كاهش آنها.” اما اگر هدف افزايش صادرات ايران به اين كشور است ، راه حل اين است كه ايران به افزايش درآمد مردم افغانستان براي ايجاد تقاضا در اين كشور كمك كند. يكي از راه هاي دستيابي به اين هدف ، پرورش سرزمين اصلي ايران در افغانستان است. در حال حاضر گوشت درخواستي ايالت از كشورهايي مانند استراليا تحويل داده مي شود. در حالي كه افغانستان با ايران هم مرز است و داراي آب فراوان و نيروي كار ارزان است. بنابراين علاوه بر دام مي تواند محصولات كشاورزي مورد نياز كشور را نيز پرورش دهد. در اين حالت ، قدرت خريد مردم افغانستان افزايش مي يابد و نياز به واردات بيشتر دارد.

رئيس اتاق ايران و افغانستان گفت: ما همچنين با اعضاي پارلمان در مورد اين طرح گفتگو كرديم. در حال حاضر كارخانه هاي توليد قند در مشهد با ظرفيت 20٪ فعاليت مي كنند. از طرف ديگر ، اگر چغندر قند مورد نياز اين كارخانه ها در افغانستان توليد و در اختيار اين كارخانه ها قرار گيرد ، علاوه بر افزايش ظرفيت اين كارخانه ها و افزايش درآمد كشاورزان افغان ، قند توليدي به كشورهاي ديگر صادر مي شود ، از جمله افغانستان. در واقع با وجود مشكل كمبود آب در ايران ، مي توان با انتقال بذر و ماشين آلات به اين كشور ، كشت چغندرقند را افزايش داد و صادرات شكر را از ايران افزايش داد. اين راه حل را مي توان براي محصولات ديگر نيز دنبال كرد.

انتهاي پيام