ارتباط سازمان منافقين با “گاندو”

اين تيم كه ناشناس نبود ، اطلاعات مربوط به اعضاي تيم مذاكره كننده را جمع آوري كرد. در جلسات خصوصي آنها صريحاً گفتند كه نبايد از برجام بقا داد. آنها شروع به تشكيل پرونده كردند. پوشه هاي چند رنگ موجود است و هر رنگ به يك دسته از اعضاي تيم مذاكره كننده اختصاص داده مي شود.

كلمه “نفوذ” كلمه جديدي نيست و همچنين كلمه “نفوذ” در ادبيات سياسي كشور ما ناشناخته به نظر نمي رسد. بسياري از فيلم هاي پليسي دهه هاي 1960 و 1970 به عنوان نوارهاي VHS توزيع مي شدند. فيلم هاي انگليسي ، آمريكايي يا روسي مي توانند نسل انقلابي را با ظرافت با موضوع تأثيرگذاري آشنا كنند. كافي بود نام شخص يا اشخاص را ذكر كرده و برچسب نفوذ به آنها بچسبانيد. سپس همان جواناني كه چندين فيلم را تماشا كردند ، داستان فيلمي را تعريف كردند كه جريان سياسي پيشرو مي خواست آن را توليد كند.

در حقيقت ، راويان با تقليد از سياسي ، فرهنگي ، نظامي و غيره يك داستان تخيلي مي بافتند و نتيجه را در جايي كه مي خواستند مي بردند. چهره اي با يكي از نگاتيوهاي فيلم ها.

تانك هاي Tink براي جمع آوري اطلاعات صريح و تلاش براي به دست آوردن اطلاعات پنهان كار مي كردند. گاهي اوقات اطلاعاتي كه به طور ناقص از منابع امنيتي يافت مي شوند ، مانند امنيت ، به صورت ناشيانه اي به اطلاعات صريح اضافه مي شوند و نتيجه آن چيزي است كه بايد از ابتدا وجود داشته باشد.

در برجام ، چون رژيم و بزرگان مقامات عالي تيم مذاكره كننده را تأييد كردند ، تيغ مخالفت كارگران سقوط نكرد. اما هنوز از پر كردن برنامه فرار نكرده اند. راه حل اين بود كه افرادي را در چندين گروه از تيم مذاكره كننده پيدا كنيم و آنها را به عنوان نفوذي معرفي كنيم. يافتن چنين افرادي كار دشواري نبود زيرا تيم مذاكره كننده نه در امور مخفي بلكه در موارد حقوقي و اداري كه لزوماً مخالف اسلام نبودند ، كمك مي جستند. تيم مذاكره كننده با محافظت لازم از آنها استفاده كرد.

در ميان مذاكرات دشوار و در حالي كه تيم مذاكره كننده در بيشتر جلسات نفسگير در جلسات فردي با 1 5 شركت مي كرد ، تيم ديگر با صلح و آرامش بهترين فرصت را براي راه اندازي پرونده اي براي جمع آوري اطلاعات در مورد افراد و خبرنامه هاي مجلل و ارسال برق به افراد ساده لوح پيدا كرد.

وضعيت مذاكرات برجام اين افراد را خشمگين كرد ، بنابراين در مرحله بعدي آنها تصميم گرفتند داده هاي خود را به صورت فويل به كساني كه به مراكز قدرت متصل هستند بپيچند و با مخلوط كردن دروغ و حقيقت مقدمه اي براي بي اعتبار كردن كل تيم مذاكره كنند.

اطلاعات سازنده پرونده از كجا مي آيد؟

ايرانيان خارج از كشور ترجيحات سياسي متفاوتي دارند. حتي كساني كه نسبتاً وطن دوست هستند بين خودشان اختلاف دارند. تقريباً مانند شرايط موجود در گروههاي سياسي است. به طور طبيعي ، اختلافات آنها به تخريب متقابل منجر مي شود و هر گروه سعي مي كند گروه ديگر را بي اعتبار كند ، به عنوان مثال از نظر دولت ايران. رژيم به هيچ يك از اين افراد اعتماد ندارد ، اما به دلايل مختلف از ظرفيت آنها براي مسائل ديپلماتيك استفاده مي شود. تيم برجام با همان رويكرد از آنها استفاده كرد.

جنبش ناياك ، برادران نمازگزار و غيره آنها در اين گروه بودند. از نقاط ضعف آنها غافل نشدند ، اما نقاط قوت آنها مي توانست براي ايران فرصت ايجاد كند و اين كار را كردند. در همان زمان ، رقابت متقابل (بخشي از روي حسادت و بخشي از روي خودخواهي) منجر به افشاگري هايي عليه يكديگر شد ، كه به عنوان يك آشكار داخلي براي شاكيان بود. اطلاعاتي كه براي سرويس هاي اطلاعاتي و امنيتي كشورمان نبايد هيچ ارزشي داشت.

نفوذ معكوس

كدام يك از ايرانيان خارج از كشور با موفقيت برجام آسيب ديد؟ روشن است كه گروه تروريستي مجاهدين خلق (منافقين) در راس قربانيان بودند. زيرا ثمرات سالها تلاش براي دور كردن ايران از جنسهاي مختلف جهان در آستانه نابودي بود. او براي زنده نگه داشتن تلاش هاي خود چه كاري مي توانست انجام دهد؟ او يك مسابقه دو را آغاز كرد. يكي از كارهاي او جاسوسي در زمينه هاي مختلف بود كه قبلاً شروع كرده بود. كار ديگر او كشف مجدد برخي از افراد با تيم مذاكره كننده بود. او همچنين انگيزه شخصي براي آن داشت. زيرا برخي از اين افراد همان كساني بودند كه به ايران كمك كردند در سالهاي گذشته در ليست گروههاي تروريستي قرار گيرد.

منافقين از روشي قديمي استفاده مي كردند و پوست خربزه را زير پاهاي پر كننده مي انداختند. در حالي كه دادستان ها افراد به اصطلاح با نفوذ را جستجو مي كردند ، منافقين بدون ترديد اطلاعات فريبنده اي را به دادستان مي رساندند.

گاندو ، محصول يك منافق

منافقين كه از اين كه توانسته اند بدبيني و سو susp ظن به مقامات ديپلماتيك كشور را القا كنند ، خوشحال بودند و بايد كمان خود را به كمان مي بستند.

اين بار مأموريت به برادران داعي الاسلام سپرده شد. حسن داعي الاسلام يكي از كادرهاي برجسته منافق است كه 40 سال در آمريكا بوده است. برادرش حسين ، يكي از اعضاي ارشد اين سازمان ، نيز در اروپا زندگي مي كند. مروري بر مواضع و گفته هاي اين دو برادر (حتي در اخبار واضح) به وضوح نشان مي دهد كه خمپاره اصلي فيلمنامه سريال گاندو نسخه اي از آنچه برادران داعي الاسلام (به ويژه حسن) در فضاي مجازي منتشر كرده اند ، يا در سخنراني هايشان ، يا به روش هاي مختلف. آنها با عنوان “محرمانه” براي سازندگان پرونده فرستاده شدند و آنها ساده لوحانه به آن اعتقاد داشتند! در واقع ، دستيابي به موفقيت اتفاق افتاد ، اما بالعكس!

“نفوذ” كلمه اي بود كه رهبر معظم انقلاب نيز بر هوشياري مسئولان در مناصب مختلف تأكيد داشتند. كساني كه قرار بود اين گفته را عملي كنند ، گاهي اوقات مثالها را اشتباه درك مي كنند و با فريب اطلاعات گمراه مي شوند. سيستمهاي امنيتي از سازمانهايي بهره مند مي شوند كه از نيروهاي خود در برابر چنين فريبي محافظت مي كنند. اگرچه اطلاعات مربوط به اين كيف ها كاملاً محرمانه است ، اما بعيد است هوش آنها متوجه نفوذ معكوس و فريب اطلاعات نباشد.

… ضبط كنندگان و صندوقداران بازي را به منافقين واگذار كردند. در حالي كه حسن داعي الاسلام با تماشاي قسمت هاي مختلف فيلم “گاندو” موفقيت خود را جشن گرفت و يك ليوان شراب بر روي كاناپه كنار اتاق نشيمن آپارتمان خود در ايالات متحده ريخت ، سازندگان گاندوس نيز خوشحال هستند به نفوذ داشتن! گرفتار ، مسحور كف زدن ها و سوت هاي سياسيون يك قلب ساده صوتي كه اجازه نمي داد خنده هاي مست حسن داعي الاسلام به گوش آنها برسد.

PS: رفتارهاي عجيب ايستگاه راديويي و به ويژه شبكه معتبر ملي متعلق به رسانه ها در روزهاي اخير و در جريان گفتگوهاي وين ، سالك را به اين فكر انداخته است كه طراحان اصلي گاندو در حال طراحي بازي جديد خود در وين بودند.

اگرچه تلويزيون اغلب در برنامه هاي خود به تيم مذاكره كننده ايراني در وين حمله مي كند ، اما ناگهان در پرسشنامه ادعا مي شود كه يك “منبع آگاه” از جلسات به آن خبر مي دهد! كاملاً منطقي است كه شك كنيم منافقين فضاي رسانه اي ايستگاه راديويي را دوباره اشغال كرده و آن را به سمت خودشان سوق مي دهند. در حالي كه خوش بينانه ترين تصور اين است كه افراد فريب خورده در راديو افراد ساده لوحي هستند كه بدون ترديد رياكاري يك سازمان تروريستي منافقين را تحريك مي كنند ، اما يك تصور واقع بينانه تر ذهن را به سمت گزينه هاي خطرناكي سوق مي دهد كه نشان دهنده كار آن در حوادث اخير است. شهيد فخري زاده را ديديم.