به احترام صدسالگي استاد احمد سميعي گيلاني

بگذاريد مختصراً معرفي كنم و احترام صادقانه خود را نسبت به استاد سميعي ابراز كنم. انسان عجيب ترين معجزه است. اين س ofال كه انسان چيست ، فقط فيلسوفان نمي پرسند. انسان در دين ، ​​فرهنگ ، تاريخ ، شعر و فلسفه يك رمز و راز است. اين مي تواند تمام سطوح وجودي را از بالاترين تا پايين ترين سطح طي كند. آنچه به آن آرامش و ثبات مي بخشد فرهنگ است. سوفوكل با اديپ در كلونوس نتيجه گيري مي كند:

“مادر بودن هرگز بهتر از انديشيدن يا گفتن نيست ، اما اگر شخصي دنيا را ببيند و به دنيا بيفتد ، بهتر است هر چه زودتر به كشوري كه از آن آمده است برگردد.” شاعر يوناني سپس به نقل از Tehesia ، بنيانگذار آتن ، مي گويد: “آنچه افراد مسن را قادر مي سازد بار زندگي را به دوش بكشند ، زندگي در پليس (مدينه) است ، فضايي براي عمل و گفتار كه شكوه زندگي است” (هانا آرنت ، انقلاب ، ترجمه عزت … فولادوند ، ص 398)

ظاهراً سوفوكل مي خواهد بگويد كه شاعران ، انديشمندان ، دانشمندان ، محققان و سياستمداران بزرگ علاوه بر تأثير آشكاري كه در زمان و آموزش مردم دارند ، با گفتار و كردار خود دشواري تحمل بار زندگي را نيز كاهش مي دهند . اما صاحبان اين گفتار و كردار چه كساني هستند؟ كساني كه از دور فرا خوانده مي شوند تا فضاي تاريك زندگي بشر را روشن كنند. همه بايد براي تأمين معاش خود كار كنند ، اما كار بزرگان فرهنگي تأمين معاش نيست ، بلكه پاسخ به اصرار براي يافتن و دانستن و گفتن و نوشتن است كه ما نمي دانيم از كجا ناشي مي شود ، اما نتيجه زيبا سازي فضا و حفظ سلامتي است. مردم براي تنفس به فرهنگ و همچنين هوا احتياج دارند. به همين دليل ، احترام گذاشتن به افراد فرهنگ احترام به مردم و زندگي انسان است. حضرت استاد سميعي تمام عمر خود را بدون مزد ، بدون سود و زيان در خدمت ادبيات و فرهنگ گذرانده است و پرستش او وظيفه همه كساني است كه به فرهنگ تعلق دارند. گفته مي شود كه علم هيچ ارتباط مستقيمي با اخلاق ندارد. درست است كه علم و اخلاق از نظر منطقي به هم پيوسته نيستند ، اما شخصي كه به دانش و فرهنگ وابسته است ، زندگي او كاملاً خوب است و خوبي از آن ناشي مي شود. استاد سميعي خوب زندگي كرد يا زندگي خوبي را براي خود برگزيد. زندگي او كم و بيش به دليل تعلق به خرد است. يك انسان فرهيخته كه فارغ از غم و اندوه است و در فضاي شعر ، ادب و دانش زندگي مي كند كمتر در معرض آسيب است و سالمتر از ديگران زندگي مي كند و عمر او طولاني تر است. اميدوارم زندگي پربار لرد سمي ادامه داشته باشد و ما بتوانيم از او چيزهاي بيشتري ياد بگيريم. پروفسور سميعي اسوه اهل ادب و فرهنگ ايران است. زنده باد عمر پر بركت او.

* سخنراني رضا داوري اردكاني به مناسبت صدمين سالگرد تولد استاد احمد سميعي گيلاني